Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёжзиклмнопрстуфхцчшъыьэюя 
абвгдзйклмнпрстучя

сели́тряный сале́травы;

сели́тряная кислота́ хим. сале́травая кіслата́.

сели́ть несов. сялі́ць, пасяля́ць.

сели́тьба ж., уст. се́льбішча, -шча ср.

сели́ться несов., возвр., страд. сялі́цца, пасяля́цца.

се́лище (место, где было селение) археол. пасе́лішча, -шча ср.

село́ сяло́, -ла́ ср.;

ни к селу́ ни к го́роду погов. ні ў сеч ні ў печ; ні да пе́чы ні да рэ́чы; ні да ра́ды ні да зва́ды; ні два ні паўтара́; ні з пу́шчы ні з по́ля.

сель сель, род. се́лю м.

се́льбище уст. пасе́лішча, -шча ср.

се́льва геогр. се́льва, -вы ж.

сельва́сы геогр. сельва́сы, -саў ед. нет.