Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

застира́ть сов., разг.

1. (отмыть) замы́ць, мног. пазамыва́ць;

2. (испортить стиркой) сапсава́ць мыццём;

засти́рывать несов., разг.

1. (отмывать) замыва́ць;

2. (портить стиркой) псава́ць мыццём; см. застира́ть;

засти́рываться страд.

1. замыва́цца;

2. псава́цца мыццём; см. засти́рывать.

за́стить несов., прост. за́сціць, засланя́ць;

за́стить глаза́ за́сціць во́чы.

засти́чь сов. заста́ць, заспе́ць, обл. заскі́чыць; (захватить) захапі́ць.

за́стланный засла́ны, мног. пазасціла́ны;

застла́ть сов., в разн. знач. засла́ць, мног. пазасціла́ць;

застла́ть пол ковро́м засла́ць падло́гу дывано́м;

дым застла́л не́бо дым засла́ў не́ба;

застла́ться засла́цца;

равни́на застла́лась тума́ном раўні́на засла́лася тума́нам.

застого́ванный с.-х. застагава́ны;

застогова́ть сов. застагава́ць.