Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

спу́танный

1. зблы́таны;

2. (о лошади) спу́таны.

спу́тать сов.

1. зблы́таць;

спу́тать ка́рты перен., разг. зблы́таць ка́рты;

2. (лошадь) спу́таць;

спу́таться

1. зблы́тацца;

2. (с кем) прост. звяза́цца, злыга́цца.

спу́тник

1. в разн. знач. спадаро́жнік, -ка м.;

спу́тники Юпи́тера астр. спадаро́жнікі Юпі́тара;

иску́сственный спу́тник Земли́ шту́чны спадаро́жнік Зямлі́;

2. (пособие, справочник) дапамо́жнік, -ка м.;

«Спу́тник электроте́хника» «Дапамо́жнік электратэ́хніка»;

спу́тниковый спадаро́жнікавы;

спу́тница спадаро́жніца, -цы ж.

спу́тывание

1. блы́танне, -ння ср., зблы́тванне, -ння ср.;

2. пу́танне, -ння ср.; см. спу́тывать;

спу́тывать несов.

1. блы́таць, зблы́тваць;

2. (лошадей) пу́таць;

спу́тываться

1. блы́тацца, зблы́твацца;

2. (с кем) прост. звя́звацца, злы́гвацца;

3. страд. блы́тацца, зблы́твацца; пу́тацца; см. спу́тывать.

спу́щенный

1. спу́шчаны;

2. спу́шчаны, зво́страны; зву́жаны, зрэ́заны;

3. зні́жаны; асла́блены; см. спусти́ть 1, 3, 4.