Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

смирённый уціхамі́раны, утаймава́ны; см. смири́ть.

смири́тель уціхамі́рвальнік, -ка м.;

смири́тельный уст. уціхамі́рвальны.

смири́ть сов. уціхамі́рыць, утаймава́ць;

смири́ться уціхамі́рыцца, утаймава́цца, скары́цца, стаць пако́рлівым.

сми́рна (смола) уст. смі́рна, -ны ж.

смирне́ть несов., разг. цішэ́ць, спакайне́ць, станаві́цца цішэ́йшым (спакайне́йшым).

сми́рно нареч.

1. воен. смі́рна! зважа́й!;

2. (спокойно) ці́ха, спако́йна;

сми́рный ці́хі, спако́йны, ціхмя́ны; (о животных — ещё) рахма́ны.

смиря́ть несов. уціхамі́рваць, утаймо́ўваць;