Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

руби́ло спец. рубі́ла, -ла ср.

руби́льник техн. рубі́льнік, -ка м.;

руби́льный техн. рубі́льны.

руби́н рубі́н, -ну м.;

руби́новый рубі́навы.

руби́ть несов.

1. сячы́;

2. перен. рэ́заць;

он так и ру́бит пра́вду в глаза́ ён так і рэ́жа пра́ўду ў во́чы;

3. (сруб) рубі́ць;

лес ру́бят — ще́пки летя́т погов. лес сяку́ць — трэ́скі ляця́ць;

руби́ть с плеча́ сячы́ з-за пляча́;

руби́ть под ко́рень сячы́ пад ко́рань;

руби́ться

1. сячы́ся;

2. страд. сячы́ся; рубі́цца; см. руби́ть 1, 3.

ру́бище ср. лахманы́, -но́ў, ед. лахма́н, -на́ м., рыззё, -ззя́ ср.

ру́бкаI

1. (действие) сячэ́нне, -ння ср.; (леса) вы́сечка, -кі ж.;

2. ру́бка, -кі ж.; см. руби́ть 1, 3.

ру́бкаII мор. ру́бка, -кі ж.;

рулева́я ру́бка рулява́я ру́бка.