Verbum

зацепи́ть сов., прям., перен. зачапі́ць;

зацепи́ться зачапі́цца.

заце́пка ж.

1. (действие) зачэ́пліванне, -ння ср., зачэ́пка, -кі ж.;

2. в др. знач. зачэ́пка, -кі ж.;

зацепле́ние ср.

1. (действие) зачэ́пліванне, -ння ср.;

2. (предмет) зачэ́пка, -кі ж.;

заце́пленный зачэ́плены;

зацепля́ть несов. зачапля́ць; зачэ́пліваць;

зацепля́ться возвр., страд. зачапля́цца, зачэ́плівацца;

зацепно́й зачэ́пны;

заце́пщик зачэ́пшчык, -ка м.;

заце́пщица зачэ́пшчыца, -цы ж.