Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зада́тки (склонность) зада́ткі, -каў ед. нет.

зада́ток зада́так, -тку м.;

зада́точный зада́тачны, зада́ткавы.

зада́ть сов., в разн. знач. зада́ць, даць;

зада́ть уро́к зада́ць (даць) уро́к;

зада́ть ко́рму зада́ць (даць) ко́рму;

зада́ть хлопо́т разг. зада́ць (даць) кло́пату;

зада́ть бал зада́ць (даць) баль;

я тебе́ зада́м разг. я табе́ дам;

зада́ть тон зада́ць тон;

зада́ть жа́ру даць ды́хту;

зада́ть пе́рцу даць пе́рцу;

зада́ть лататы́ (стрекача́, тя́гу) зада́ць дра́ла;

зада́ться зада́цца;

зада́ться це́лью зада́цца мэ́тай, паста́віць сабе́ (за) мэ́ту.

зада́ча в разн. знач. зада́ча, -чы ж.;

ста́вить свое́й зада́чей ста́віць сваёй зада́чай;

очередна́я зада́ча чарго́вая зада́ча.

зада́чник зада́чнік, -ка м.

задви́гать сов. засо́ўгаць, пача́ць ру́хаць, зару́хаць; (зашевелить) заварушы́ць, закра́таць.

задвига́ть несов., в разн. знач. засо́ўваць.

задви́гаться сов. пача́ць ру́хацца, засо́ўгацца; (зашевелиться) заварушы́цца; см. дви́гаться.