Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

старши́нство (должность, звание старшины) старшы́нства, -ва ср.

старшинство́ (первенство) старшынство́, -ва́ ср.

старши́нствовать несов. старшы́нстваваць.

старшо́й прост.

1. (по возрасту) старэ́йшы;

2. (по званию, должности) ста́ршы;

3. сущ. ста́ршы, -шага м.

Ста́рые Доро́ги г. Стары́я Даро́гі.

ста́рый в разн. знач. стары́;

ста́рая ло́шадь стары́ конь;

ста́рый друг стары́ друг;

ста́рые кни́ги стары́я кні́гі;

ста́рое удостовере́ние старо́е пасве́дчанне;

ста́рая и́стина стара́я і́сціна;

ста́рая моне́та стара́я мане́та;

ста́рый режи́м стары́ рэжы́м;

ста́рый текст стары́ тэкст;

ста́рый-преста́рый ве́льмі стары́;

по ста́рой па́мяти па старо́й па́мяці;

стар и мал стары́ і малы́;

Ста́рый свет Стары́ свет;

ста́рый конь борозды́ не по́ртит стары́ вол баразны́ не псуе́ (не скры́віць); у старо́й пе́чы аго́нь до́бра гары́ць; сі́вы, але́ ма́ю сі́лы;

ста́рого воробья́ на мяки́не не проведёшь старо́га лі́са не ашука́еш; старо́га вераб’я́ на мякі́ну не зло́віш.

старьё ср., собир., разг. стары́зна, -ны ж.;

старьёвщик стары́знік, -ка м.;

старьёвщица стары́зніца, -цы ж.

стаска́ть сов., разг. (стащить) сцягну́ць, мног. пасця́гваць; (сволочь) звалачы́, мног. пазвалака́ць.