заста́ва заста́ва, -вы ж.
застава́ть несов. застава́ць; (застигать — ещё) заспява́ць; см. заста́ть.
заста́витьI сов. (загромоздить) заста́віць, мног. пазастаўля́ць.
заста́витьII сов. (обязать) прыму́сіць, заста́віць;
заста́вить ждать себя́ прыму́сіць чака́ць сябе́.
заста́виться сов. (чем-л.) заста́віцца.
заста́вка полигр. заста́ўка, -кі ж.
заста́вленный (загромождённый) заста́ўлены, мног. пазастаўля́ны.
заставля́тьI несов. (загромождать) застаўля́ць.
заставля́тьII несов. (обязывать) прымуша́ць, застаўля́ць.
заставля́ться несов., возвр., страд. (чем-л.) застаўля́цца.