Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

строённый стро́ены;

строённая езда́ ж.-д. стро́еная язда́.

строжа́йший найстражэ́йшы.

стро́же сравн. ст.

1. нареч. стражэ́й;

2. прил. стражэ́йшы, больш стро́гі.

строи́тель прям., перен. будаўні́к, -ка́ м.

строи́тельно-архитекту́рный будаўні́ча-архітэкту́рны.

строи́тельно-монта́жный будаўні́ча-манта́жны.

строи́тельный будаўні́чы;

строи́тельные материа́лы будаўні́чыя матэрыя́лы;

строи́тельный сезо́н будаўні́чы сезо́н;

строи́тельные рабо́ты будаўні́чыя рабо́ты;

строи́тельский будаўні́цкі.

строи́тельство прям., перен. будаўні́цтва, -ва ср.;

шко́льное строи́тельство шко́льнае будаўні́цтва;

рабо́тать на строи́тельстве працава́ць на будаўні́цтве;

культу́рное строи́тельство культу́рнае будаўні́цтва.

стро́итьI несов.

1. (сооружать — здания, мосты, каналы, памятники и т. д., производить — машины, станки, приборы) будава́ць;

2. (изготовлять мелкие предметы, мастерить) вырабля́ць, стро́іць, рабі́ць;

3. (организовывать, создавать) стро́іць, ствара́ць;

4. (основывать — планы, мечты, надежды, предположения) стро́іць, грунтава́ць;

5. (чертить, конструировать, создавать в уме) стро́іць;

стро́ить из себя́ (кого) стро́іць з сябе́ (каго);

стро́ить дурака́ (из кого-л.) стро́іць ду́рня (з каго-небудзь);

стро́ить гла́зки стро́іць во́чкі;

стро́ить ро́жу крыві́ць мо́рду;

стро́ить грима́сы стро́іць грыма́сы.