рути́нёрство руцінёрства, -ва 
Verbum
анлайнавы слоўнікрутини́ст 
рути́нность руці́ннасць, -ці 
рути́нный руці́нны.
ру́товые 
ру́товый ру́тавы.
ру́хлядь 
рухля́к 
рухляко́вый рухляко́вы;
рухляко́вый пласт рухляко́вы пласт;
рухляко́вый сла́нец рухляко́вы сла́нец.
ру́хнуть 
1. павалі́цца; (обрушиться) абвалі́цца, абру́шыцца, абуры́цца; (упасть) упа́сці; (без сил) звалі́цца;
стена́ ру́хнула сцяна́ абвалі́лася (упа́ла);
2. 
ру́сское самодержа́вие ру́хнуло ру́скае самадзяржа́ўе па́ла;
все пла́ны врага́ ру́хнули усе́ пла́ны во́рага правалі́ліся;
наде́жды ру́хнули надзе́і пайшлі́ ма́рна (не збылі́ся);