Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

рути́нёрство руцінёрства, -ва ср.;

рутини́ст уст. руціні́ст, -та м.;

рути́нность руці́ннасць, -ці ж.;

рути́нный руці́нны.

ру́товые мн., сущ., бот. ру́тавыя, -вых;

ру́товый ру́тавы.

ру́хлядь ж., собир., разг. стары́зна, -ны ж.; (хлам) хлам, род. хла́му м.

рухля́к геол. рухля́к, -ку́ м.;

рухляко́вый рухляко́вы;

рухляко́вый пласт рухляко́вы пласт;

рухляко́вый сла́нец рухляко́вы сла́нец.

ру́хнуть сов.

1. павалі́цца; (обрушиться) абвалі́цца, абру́шыцца, абуры́цца; (упасть) упа́сці; (без сил) звалі́цца;

стена́ ру́хнула сцяна́ абвалі́лася (упа́ла);

2. перен. па́сці, правалі́цца, пайсці́ ма́рна; (погибнуть) загі́нуць;

ру́сское самодержа́вие ру́хнуло ру́скае самадзяржа́ўе па́ла;

все пла́ны врага́ ру́хнули усе́ пла́ны во́рага правалі́ліся;

наде́жды ру́хнули надзе́і пайшлі́ ма́рна (не збылі́ся);