Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

замо́ченный замо́чаны;

замочи́ть сов. замачы́ць, мног. пазамо́чваць;

замочи́ться замачы́цца;

замо́чка ж. замо́чванне, -ння ср., мачэ́нне, -ння ср., замо́чка, -кі ж.

замо́чник спец. замо́чнік, -ка м.;

замо́чный замо́чны;

замо́чная сква́жина замо́чная шчы́ліна.

замоще́ние замо́шчванне, -ння ср.; (камнем) забруко́ўванне, -ння ср.;

замощённый замо́шчаны, мног. пазамо́шчваны; забрукава́ны, мног. пазабруко́ўваны.

замполи́т (замести́тель нача́льника во́инской ча́сти по полити́ческой рабо́те) нампалі́т, -та м. (наме́снік нача́льніка во́інскай ча́сці па паліты́чнай рабо́це).

зампре́д (замести́тель председа́теля) наме́снік старшыні́.