зава́жживать 
Verbum
анлайнавы слоўнікзава́жничать 
зава́л зава́л, -лу 
зава́ленный
1. зава́лены, 
2. закі́нуты, 
3. абва́лены, абу́раны, абру́шаны; 
зава́ливание
1. зава́льванне, -ння 
2. закі́дванне, -ння 
3. абва́льванне, -ння 
зава́ливать 
1. 
2. (запрокидывать) 
3. (обрушивать) 
зава́ливаться
1. 
2. (запрокидываться) 
3. (обрушиваться) 
4. (терпеть неудачу, проваливаться) 
5. 
зава́лина, зава́линка пры́зба, -бы 
завали́ть 
1. 
завали́ть пала́тку ве́тками завалі́ць пала́тку галлём;
ка́мни завали́ли пеще́ру камяні́ завалі́лі пячо́ру;
завали́ть стол кни́гами завалі́ць стол кні́гамі;
завали́ть магази́ны това́рами завалі́ць (пазава́льваць) магазі́ны тава́рамі;
его́ завали́ли рабо́той яго́ завалі́лі рабо́тай;
он завали́л всё де́ло ён завалі́ў усю́ спра́ву;
2. (запрокинуть) 
завали́ть го́лову наза́д закі́нуць (адкі́нуць) галаву́ наза́д;
3. (обрушить) 
завали́ть сте́ну абвалі́ць (абуры́ць, абру́шыць) сцяну́;
4. (заложить — горло, уши 
у него́ от стра́ху и го́рло завали́ло у яго́ ад стра́ху і го́рла залажы́ла;
завали́ться
1. 
кни́га завали́лась за шкаф кні́га завалі́лася за ша́фу;
он завали́лся спать ён завалі́ўся спаць;
2. (запрокинуться) 
одна́ рука́ его́ беспо́мощно завали́лась наза́д адна́ рука́ яго́ бездапамо́жна закі́нулася (адкі́нулася) наза́д;
3. (обрушиться) 
плете́нь завали́лся пляце́нь абвалі́ўся (абуры́ўся, абру́шыўся);
4. (потерпеть неудачу, провалиться) 
завали́ться на экза́мене правалі́цца на экза́мене;
◊
хоть завали́сь хоць завалі́ся;