Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

запеленго́ванный спец. запеленгава́ны;

запеленгова́ть сов., спец. запеленгава́ць.

запелёнатый спаві́ты.

запелёнутый, см. запелёнатый.

запе́ненный запе́нены.

запе́нить сов. запе́ніць;

запе́ниться запе́ніцца.

запере́ть сов.

1. (на ключ) замкну́ць, мног. пазамыка́ць; (на крючок) зашчапі́ць, мног. пазашчэ́пліваць; (затворить) зачыні́ць, мног. пазачыня́ць;

2. в др. знач. запе́рці, мног. пазапіра́ць;

запере́ть неприя́тельский флот запе́рці варо́жы флот;

запере́ться

1. (на ключ) замкну́цца, мног. пазамыка́цца; (на крючок) зашчапі́цца, мног. пазашчэ́плівацца; (затвориться) зачыні́цца, мног. пазачыня́цца;

2. (отрицать свою провинность) упе́рціся, запе́рціся, не прызна́цца.

за́пертый

1. замкнёны, мног. пазамыка́ны; зашчэ́плены, мног. пазашчэ́пліваны; зачы́нены, мног. пазачыня́ны;

2. запёрты, мног. пазапіра́ны; см. запере́ть.