засо́льный спец. засо́льны;
засо́льщик засо́льшчык, -ка м.;
засо́льщица засо́льшчыца, -цы ж.
засоре́ние засме́чванне, -ння ср.; (загрязнение) забру́джванне, -ння ср.; (забивание) забіва́нне, -ння ср.; (глаз) запару́шванне, -ння ср.; (желудка) засарэ́нне, -ння ср.; см. засоря́ть;
засорённость засме́чанасць, -ці ж.;
засорённый (сором) засме́чаны, мног. пазасме́чваны; (загрязнённый) забру́джаны; (забитый) забі́ты; (о глазах) запару́шаны; (о желудке) засо́раны.
засори́ть сов. засме́ціць, мног. пазасме́чваць; (загрязнить) забру́дзіць; (забить) забі́ць; (глаза) запарушы́ць; (желудок) засары́ць; см. засоря́ть;
засори́ться засме́ціцца; (загрязниться) забру́дзіцца; (забиться) захра́снуць; забі́цца; (о глазах) запару́шыцца; (о желудке) засары́цца;
засоря́ть несов. засме́чваць; (загрязнять) забру́джваць; (забивать) забіва́ць; (глаза) запару́шваць; (желудок) засо́рваць;
засоря́ть ра́ковину в ку́хне забіва́ць ра́кавіну ў ку́хні;
засоря́ть го́лову засме́чваць (забіва́ць) галаву́;