Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

завози́тьсяI несов., страд. заво́зіцца; см. завози́тьI.

завози́тьсяII сов. (испачкаться, загрязниться) прост. зако́ўзацца, заму́рзацца; зашмальцава́цца.

завози́тьсяIII сов., разг.

1. (начать резвиться) пача́ць дурэ́ць, задурэ́ць, засваво́ліць;

2. (замедлить, занимаясь кропотливым делом) заважда́цца, запо́ркацца, замару́дзіць;

3. (засуетиться) замітусі́цца; (забегать) забе́гаць.

заво́зка разг. заво́зка, -кі ж.

заво́зно безл., в знач. сказ. заво́зна;

на ме́льнице сего́дня заво́зно у млыне́ сёння заво́зна;

заво́зный заво́зны.

заво́зня

1. (лодка) спец. заво́зня, -ні ж.;

2. вазо́ўня, -ні ж.; або́зня, -ні ж.

заво́зчик заво́знік, -ка м.

завола́кивание

1. завалака́нне, -ння ср., завала́кванне, -ння ср., заця́гванне, -ння ср., засціла́нне, -ння ср.;

2. завалака́нне, -ння ср., завала́кванне, -ння ср., заця́гванне, -ння ср.; см. завола́кивать;

завола́кивать несов.

1. (закрывать) безл. завалака́ць, завала́кваць, заця́гваць, засціла́ць;

2. (затаскивать) прост. завалака́ць, завала́кваць, заця́гваць; см. заволо́чь;