Verbum

спи́ливаться страд. спіло́ўвацца, зраза́цца;

спили́ть сов. спілава́ць, мног. паспіло́ўваць, зрэ́заць, мног. пазраза́ць;

спи́лка ж., спец. спіло́ўка, -кі ж., спіло́ўванне, -ння ср.

спи́лок спец. спі́лак, -лку м.

спин физ. спін, род. спі́на м.

спина́ ж. спі́на, -ны ж.; пле́чы, род. плячэ́й и плеч;

взвали́ть но́шу на́ спину узвалі́ць но́шу на пле́чы;

распрями́ть спи́ну вы́прастаць спі́ну (пле́чы);

◊

на со́бственной спине́ (испыта́ть, узна́ть что́-л.) на ўла́снай спі́не (зазна́ць што-не́будзь);

выезжа́ть на чье́й-л. спине́ выязджа́ць на чыёй-не́будзь спі́не;

гнуть спи́ну гнуць спі́ну;

за спино́й (у кого-л.) де́лать (что-л.) за пляча́мі (у каго-небудзь) рабі́ць (што-небудзь);

поверну́ться спино́й (к кому-л.) павярну́цца пляча́мі (да каго-небудзь);

показа́ть спи́ну паказа́ць спі́ну;

нож в спи́ну нож у спі́ну.

спине́т муз. спіне́т, -та м.

спи́нка в разн. знач. спі́нка, -кі ж.; пле́чкі, -чак ед. нет; портн. пле́чы, род. плячэ́й мн.;

спи́нка ребёнка спі́нка (пле́чкі) дзіця́ці;

спи́нка кре́сла спі́нка крэ́сла;

вы́кроить спи́нку портн. вы́краіць спі́нку (пле́чы).

спи́ннинг рыб. спі́нінг, -га м.;

спиннинги́ст спінінгі́ст, -та м.