Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

смык м.

1. (действие) змы́чка, -кі ж., злучэ́нне, -ння ср.;

смык проводо́в змы́чка (злучэ́нне) правадо́ў;

2. (место, где смыкается что-л.) змы́чка, -кі ж.;

на смыке се́кций на змы́чцы се́кцый.

смыка́ние змыка́нне, -ння ср.;

смыка́ть несов.

1. (соединять) змыка́ць;

смыка́ть ряды́ змыка́ць рады́;

смыка́ть провода́ змыка́ць (злуча́ць) правады́;

2. (глаза) сплю́шчваць, заплю́шчваць; зво́дзіць; (губы) сту́льваць; (о раздвинутых предметах) склада́ць, сту́льваць;

смыка́ться

1. змыка́цца;

2. сплю́шчвацца, заплю́шчвацца; сту́львацца; склада́цца; см. сомкну́ться;

3. страд. змыка́цца; см. смыка́ть 1.

смы́ливать несов., разг. змы́льваць;

смы́ливаться возвр., страд. змы́львацца.

смы́лить сов., разг. змы́ліць;

смы́литься змы́ліцца.

смысл

1. (значение) сэнс, род. сэ́нсу м.;

2. (разум, способность) ро́зум, -му м.;

в по́лном смы́сле сло́ва у по́ўным сэ́нсе сло́ва;

здра́вый смысл разу́мны сэнс (здаро́вы ро́зум).

смы́слить несов., разг. разуме́ць, ке́міць, ця́міць;