занаво́зить сов.
1. с.-х. угнаі́ць;
2. (загрязнить) прост. забру́дзіць, мног. пазабру́джваць; (сором, мусором) засме́ціць, мног. пазасме́чваць.
занаряди́ть сов., спец. занарадзі́ць;
занаря́дка спец. занара́дка, -кі ж.;
занаряжа́ть несов., спец. занара́джваць;
занаряжа́ться страд. занара́джвацца;
занаря́женный занара́джаны;
занаря́живать несов., спец. занара́джваць;
занаря́живаться страд. занара́джвацца.
зана́шивать несов. зано́шваць;
зана́шиваться возвр., страд. зано́швацца.