Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

забу́лькать сов. забу́лькаць, забульката́ць.

забунтова́ть сов. забунтава́ць.

забуре́ть сов.

1. (показаться, выделиться своим бурым цветом) забурэ́ць, забурэ́цца;

2. (начать буреть, стать бурым) забурэ́ць;

рожь забуре́ла жы́та забурэ́ла.

забу́ривать несов., техн. прабу́рваць, буры́ць, прасвідро́ўваць, свідрава́ць; см. забури́тьI;

забу́риваться горн.

1. углыбля́цца, паглыбля́цца, бу́рачы, свідру́ючы;

2. забу́рвацца; см. забури́ться.

забури́тьI сов., техн. (пробурить) прабуры́ць, прасвідрава́ць.

забури́тьII сов. (начать бурить) пача́ць буры́ць, пача́ць свідрава́ць.

забури́ться сов., горн.

1. (углубиться, сверля горную породу) углы́біцца, паглы́біцца, бу́рачы, свідру́ючы;

2. (сойти с рельсов, засесть в грунте) забуры́цца;

вагоне́тка сошла́ с ре́льсов и забури́лась вагане́тка сышла́ з рэ́ек і забуры́лася.

забурли́ть сов. забурлі́ць.

забурто́ванный забуртава́ны;