Verbum

запира́ние

1. замыка́нне, -ння ср.; зашчэ́пліванне, -ння ср.; зачыня́нне, -ння ср.;

2. запіра́нне, -ння ср.; см. запира́ть.

запира́тельство запіра́нне, -ння ср.

запира́ть несов.

1. (на ключ) замыка́ць; (на крючок) зашчэ́пліваць; (затворять) зачыня́ць;

2. в др. знач. запіра́ць; см. запере́ть;

запира́ться

1. (на ключ) замыка́цца; (на крючок) зашчапля́цца, зашчэ́плівацца; (затворяться) зачыня́цца;

2. (отрицать провинность) упіра́цца, запіра́цца, не прызнава́цца;

3. страд. замыка́цца; зашчэ́плівацца; зачыня́цца; см. запира́ть.

запирова́ть сов., разг. забалява́ць, забанкетава́ць.

запи́санный запі́саны, мног. пазапі́сваны; занатава́ны;

записа́ть сов., в разн. знач. запіса́ць, мног. пазапі́сваць; занатава́ць;

записа́ться запіса́цца, мног. пазапі́свацца.

запи́ска запі́ска, -кі ж.;

запи́ски мн. запі́скі, -сак.