Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разва́ливатьсяII несов., страд.

1. с.-х. (разгребаться, раскидываться) раскі́двацца, растраса́цца; (о валках) разбіва́цца; (о тесте) спец. раска́чвацца.

разва́лина ж.

1. прям., перен., чаще мн. руі́ны, род. руі́н; разва́ліна, -ны ж.;

разва́лины до́ма руі́ны до́ма;

не парохо́д, а разва́лина не парахо́д, а разва́ліна;

2. (о дряхлом человеке) разг. разва́ліна, -ны ж.

разва́листый

1. разг. шыро́кі;

2. (о походке) прост. перава́лісты, разва́лісты.

развали́ть сов.

1. развалі́ць, мног. паразва́льваць, разбуры́ць, мног. паразбу́рваць, паразбура́ць;

2. перен. развалі́ць; см. разва́ливатьI;

развали́ться

1. развалі́цца, мног. паразва́львацца, разбуры́цца, мног. паразбу́рвацца, паразбура́цца; распа́сціся, мног. параспада́цца, раскіда́цца, мног. параскіда́цца;

стена́ развали́лась сцяна́ развалі́лася;

2. перен. развалі́цца, разбуры́цца, распа́сціся, раскіда́цца;

э́то де́ло развали́лось гэ́та спра́ва распа́лася (раскі́далася);

3. (небрежно сесть) развалі́цца, мног. паразва́львацца, рассе́сціся, мног. парассяда́цца; (небрежно лечь) развалі́цца, мног. паразва́львацца; разле́гчыся, мног. паразляга́цца.

разва́лкаI ж., разг.

1. (действие) разва́л, -лу м., разва́льванне, -ння ср., разбурэ́нне, -ння ср.; см. разва́ливатьI.

разва́лкаII ж.

1. раскіда́нне, -ння ср., раскі́дванне, -ння ср., растраса́нне, -ння ср.; разбіва́нне, -ння ср.;

2. раска́чванне, -ння ср.; см. разва́ливатьII.

разва́лкаIII ж., см. разва́лец.

развальцева́ть сов., техн. развальцава́ць;

развальцо́ванный развальцава́ны;