разва́лина ж.

1. прям., перен., чаще мн. руі́ны, род. руі́н; разва́ліна, -ны ж.;

разва́лины до́ма руі́ны до́ма;

не парохо́д, а разва́лина не парахо́д, а разва́ліна;

2. (о дряхлом человеке) разг. разва́ліна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)