Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

стано́кII (почтовая станция, посёлок в Сибири) уст. стано́к, -нка́ м.

стано́к-автома́т стано́к-аўтама́т, род. станка́-аўтама́та м.

станострое́ние мет. станабудава́нне, -ння ср.

стано́чник стано́чнік, -ка м.;

стано́чница стано́чніца, -цы ж.

стано́чный

1. стано́чны, варшта́тны; см. стано́кI 1;

2. стано́чны; правары́нны, сто́йлавы; см. стано́кI 3, 4.

станс поэт.

1. (строфа) станс, род. ста́нса м.;

2. стансы (стихотворение) ста́нсы, -саў ед. нет.

станцева́ть сов. станцава́ць.

станцио́нный станцы́йны.

ста́нция в разн. знач. ста́нцыя, -цыі ж.;

железнодоро́жная ста́нция чыгу́начная ста́нцыя;

телефо́нная ста́нция тэлефо́нная ста́нцыя;

метеорологи́ческая ста́нция метэаралагі́чная ста́нцыя;

това́рная ста́нция тава́рная ста́нцыя;

электри́ческая ста́нция электры́чная ста́нцыя;

селекцио́нная ста́нция селекцы́йная ста́нцыя.