Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

забрани́ть сов., разг. вы́лаяць, зла́яць.

за́бранныйI

1. забра́ны, мног. пазабіра́ны;

2. (взятый) узя́ты;

3. (купленный) набра́ны;

4. (полученный, приобретённый) узя́ты;

5. портн. зало́жаны; см. забратьI.

за́бранныйII (заделанный, заколоченный) забі́ты; (загороженный) загаро́джаны; см. забра́тьII.

забра́сывание закіда́нне, -ння ср., закі́дванне, -ння ср.;

забра́сывать несов.

1. закіда́ць, закі́дваць;

2. (оставлять без внимания) закіда́ць, акіда́ць;

3. (завозить) закіда́ць, заво́зіць;

забра́сываться страд. закіда́цца, закі́двацца; заво́зіцца; см. забра́сывать 1, 3.

забра́тьI сов.;

1. в разн. знач. забра́ць, мног. пазабіра́ць;

2. (взять) узя́ць;

3. (набрать, купить) набра́ць;

4. (получить, приобрести) займе́ць, узя́ць;

5. портн. залажы́ць; см. забира́тьI.

забра́тьII сов. (заделать, заколотить) забі́ць; (загородить) загарадзі́ць.

забра́ться сов., в разн. знач. забра́цца;

забра́ться на верху́шку де́рева забра́цца на верхаві́ну дрэ́ва;

забра́ться в гу́щу ле́са забра́цца ў гушча́р ле́су.

забреда́ть несов., разг. захо́дзіць; заця́гвацца, завалака́цца.