Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

стяжа́тельский скна́рлівы, хці́вы;

стяжа́тельство ср. здзі́рства, -ва ср., скна́рнасць, -ці ж., хці́васць, -ці ж.

стяжа́ть книжн.

1. сов. прыдба́ць (нажы́ць); (о корыстной наживе) нагрэ́бці;

он стяжа́л большо́й капита́л ён нажы́ў (нагро́б) шмат гро́шай;

2. сов. здабы́ць, набы́ць;

стяжа́ть сла́ву здабы́ць (набы́ць) сла́ву;

3. несов. называ́ць; грэ́бці; см. стяжа́ть 1;

4. несов. здабыва́ць; см. стяжа́ть 2.

стяже́ние сця́гванне, -ння ср.; сцяжэ́нне, -ння ср.;

стяже́ние согла́сных лингв. сцяжэ́нне зы́чных;

стяжённый сця́гнуты.

стя́жка ж., спец.

1. (действие) сця́гванне, -ння ср.;

2. (приспособление) сця́жка, -кі ж.;

стяжно́й сцяжны́.

стя́нутый

1. в разн. знач. сця́гнуты;

2. сця́гнуты, спёрты; см. стяну́ть;

стяну́ть сов.

1. в разн. знач. сцягну́ць, мног. пасця́гваць;

стя́нуть шине́ль ремнём сцягну́ць шыне́ль рэ́менем;

стяну́ть войска́ к перепра́ве сцягну́ць во́йскі да перапра́вы;

стяну́ть одея́ло со спя́щего сцягну́ць ко́ўдру са спя́чага;

2. (украсть) разг. сцягну́ць, спе́рці;

стяну́ть я́блоко разг. сцягну́ць я́блык;

стяну́ться

1. в разн. знач. сцягну́цца;

2. (укоротиться, сжаться) пакараці́цца, збе́гчыся.