Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разре́зываться возвр., страд. разрэ́звацца, разраза́цца.

разреклами́рованный разрэкламава́ны;

разреклами́ровать сов., разг. разрэкламава́ць.

разреша́ть несов.

1. (давать разрешение) дазваля́ць;

2. (находить правильный ответ) выраша́ць;

3. (рассеивать, преодолевать) выраша́ць, перамага́ць; см. разреши́ть;

разреша́ться

1. выраша́цца;

2. (заканчиваться) выраша́цца, канча́цца;

3. (кем) нараджа́ць; см. разреши́ться 3;

4. безл. дазваля́цца;

здесь кури́ть не разреша́ется тут куры́ць не дазваля́ецца;

5. страд. дазваля́цца; выраша́цца, перамага́цца; см. разреша́ть;

разреша́ющий

1. прич. які́ (што) дазваля́е; які́ (што) выраша́е; які́ (што) перамага́е; см. разреша́ть;

2. прил. дазваля́льны; выраша́льны; см. разреша́ть 1, 2;

3. / разреша́ющая спосо́бность микроско́па адро́знівальная (распазнава́льная) здо́льнасць мікраско́па.

разреше́ние ср.

1. (позволение) дазво́л, -лу м.;

получи́ть пи́сьменное разреше́ние атрыма́ць пісьмо́вы дазво́л;

2. (действие) вырашэ́нне, -ння ср.;

разреше́ние трудово́го конфли́кта вырашэ́нне працо́ўнага канфлі́кту;

с ва́шего разреше́ния з ва́шага дазво́лу;

разрешённый

1. дазво́лены;

2. вы́рашаны;

3. вы́рашаны, перамо́жаны; см. разреши́ть;

разреши́мость выраша́льнасць, -ці ж.;

разреши́мый выраша́льны;

разреши́мый вопро́с выраша́льнае пыта́нне;