разреша́ющий

1. прич. які́ (што) дазваля́е; які́ (што) выраша́е; які́ (што) перамага́е; см. разреша́ть;

2. прил. дазваля́льны; выраша́льны; см. разреша́ть 1, 2;

3. / разреша́ющая спосо́бность микроско́па адро́знівальная (распазнава́льная) здо́льнасць мікраско́па.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)