Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

досто́йно нареч. з го́днасцю, го́дна, па заслу́гах; (надлежащим образом) нале́жна; (как следует) як ма́е быць;

досто́йный

1. дасто́йны; (стоящий) ва́рты;

о́пыт, досто́йный подража́ния во́пыт, ва́рты перайма́ння;

быть досто́йным чего́-л. заслуго́ўваць чаго́е́будзь, быць дасто́йным (ва́ртым) чаго́е́будзь;

он досто́ин уваже́ния ён дасто́йны пава́гі, ён заслуго́ўвае пава́гі;

2. (заслуженный) заслу́жаны; (надлежащий) нале́жны;

досто́йная оце́нка заслу́жаная (нале́жная) ацэ́нка;

3. (почтенный) дасто́йны, паважа́ны;

досто́йный челове́к дасто́йны (паважа́ны) чалаве́к.

достопа́мятность уст., книжн. векапо́мнасць, -ці ж.; па́мятнасць, -ці ж.; незабы́ўнасць, -ці ж.;

достопа́мятный векапо́мны; па́мятны; незабы́ўны.

достопочте́нный уст., ирон. высокапаважа́ны, высокашано́ўны.

достопримеча́тельность славу́тасць, -ці ж.; выда́тнасць, -ці ж., выда́тная мясці́на;

достопримеча́тельности го́рода выда́тныя мясці́ны го́рада, славу́тасці го́рада, выда́тнасці го́рада;

достопримеча́тельный славу́ты; выда́тны; ва́рты ўва́гі.

достосла́вный уст. славу́ты.

достоуважа́емый и досточти́мый книжн. высокапаважа́ны, высокашано́ўны.

достоя́ние ср.

1. набы́так, -тку м.; (имущество) маёмасць, -ці ж.; (собственность) ула́снасць, -ці ж.;

обще́ственное достоя́ние грама́дская маёмасць, грама́дскі набы́так;

2. (удел) перен. здабы́так, -тку м.;

сде́лать нау́ку достоя́нием масс зрабі́ць наву́ку здабы́ткам мас.