досто́йный
1. дасто́йны; (стоящий) ва́рты;
о́пыт, досто́йный подража́ния во́пыт, ва́рты перайма́ння;
быть досто́йным чего́-л. заслуго́ўваць чаго́-не́будзь, быць дасто́йным (ва́ртым) чаго́-не́будзь;
он досто́ин уваже́ния ён дасто́йны пава́гі, ён заслуго́ўвае пава́гі;
2. (заслуженный) заслу́жаны; (надлежащий) нале́жны;
досто́йная оце́нка заслу́жаная (нале́жная) ацэ́нка;
3. (почтенный) дасто́йны, паважа́ны;
досто́йный челове́к дасто́йны (паважа́ны) чалаве́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)