запе́нить сов. запе́ніць;
запере́ть сов.
1. (на ключ) замкну́ць, мног. пазамыка́ць; (на крючок) зашчапі́ць, мног. пазашчэ́пліваць; (затворить) зачыні́ць, мног. пазачыня́ць;
2. в др. знач. запе́рці, мног. пазапіра́ць;
запере́ть неприя́тельский флот запе́рці варо́жы флот;
запере́ться
1. (на ключ) замкну́цца, мног. пазамыка́цца; (на крючок) зашчапі́цца, мног. пазашчэ́плівацца; (затвориться) зачыні́цца, мног. пазачыня́цца;
2. (отрицать свою провинность) упе́рціся, запе́рціся, не прызна́цца.
за́пертый
1. замкнёны, мног. пазамыка́ны; зашчэ́плены, мног. пазашчэ́пліваны; зачы́нены, мног. пазачыня́ны;
2. запёрты, мног. пазапіра́ны; см. запере́ть.
заперши́ть сов., безл., разг. запяршы́ць;
заперши́ло в го́рле запяршы́ла ў го́рле.
запестре́ть сов. застракаце́ць, запярэ́сціцца; (замелькать) замільга́ць;
запестри́ть сов., разг. (сделать пёстрым) застракаці́ць, запярэ́сціць, зрабі́ць рабы́м.