заболо́титься забало́ціцца, мног. пазабало́чвацца;
заболо́ченность забало́чанасць, -ці ж.;
заболо́ченный забало́чаны, мног. пазабало́чваны.
заболта́тьI сов. (прибавить, размешав) падмяша́ць, падбаўта́ць; (заправить) падкалаці́ць; (молоком) забялі́ць, падбялі́ць.
заболта́тьII сов. (начать болтать, двигать из стороны в сторону) разг. заматля́ць.
заболта́тьIII сов. (заговорить) разг. забалбата́ць, замало́ць, залапата́ць.
заболта́тьсяI сов.
1. (о жидкостях) забо́ўтацца;
2. (о висящих предметах) заматля́цца, зацеляпа́цца.
заболта́тьсяII сов. (заговориться) разг. забалбата́цца, забала́кацца.
забо́рI м. (ограда) агаро́джа, -джы ж.; (из жердей) пло́т, род. пло́та м.; (из брёвен) парка́н, -на м.; (тын) тын, род. ты́ну м.; (из досок) штыке́тнік, -ку м., штыке́ты, -таў ед. нет; (из кольев) частако́л, -лу м.
забо́рII м.
1. (закупка) набо́р, -ру м.; заку́пка, -кі ж.;
забо́р това́ра уст. набо́р тава́ру;
2. (воды) забо́р, -ру м.