Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заколоти́ться закалаці́цца.

зако́лотый

1. зако́латы;

2. прыко́латы, прышпі́лены; см. заколо́ть;

заколо́ть сов.

1. закало́ць;

2. (прикрепить) прыкало́ць, прышпілі́ць;

заколо́ться закало́цца.

заколо́ченный разг. забі́ты, мног. пазабіва́ны.

заколыха́ть сов. закалыха́ць, загайда́ць, загу́шкаць;

заколыха́ться закалыха́цца, загайда́цца.

закольцева́ть сов., в разн. знач. закальцава́ць;

закольцо́ванный в разн. знач. закальцава́ны;

закольцо́вывать несов., в разн. знач. закальцо́ўваць;