заколдова́ть сов. зачарава́ць, заваражы́ць;
заколдо́вывать несов. зачаро́ўваць, заваро́жваць;
заколдо́вываться страд. зачаро́ўвацца, заваро́жвацца.
заколеба́ть сов. (начать колебать, зашатать) захіста́ць, закалыва́ць, зазы́баць; (заколыхать) закалыха́ць;
заколеба́ться
1. (начать колебаться, шататься) захіста́цца, закалыва́цца, зазы́бацца; закалыха́цца;
2. перен. завага́цца, захіста́цца.
заколеси́ть сов., прост. пача́ць е́здзіць, закалясі́ць.
зако́лка разг. зако́лка, -кі ж., шпі́лька, -кі ж.
заколо́дить / заколо́дило безл., прост. зда́рылася затры́мка, засто́парыла.
заколоси́ться сов. закаласі́цца, закаласава́цца, закаласава́ць, пача́ць выплыва́ць.
заколоти́ть сов.
1. забі́ць, мног. пазабіва́ць;
2. (начать стучать) загру́каць, загруката́ць, загрукаце́ць;