Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разоружа́ть несов., прям., перен. раззбро́йваць;

разоружа́ться возвр., страд. раззбро́йвацца;

разоруже́ние (действие) раззбрае́нне, -ння ср.; неоконч. раззбро́йванне, -ння ср.;

всео́бщее разоруже́ние усеагу́льнае раззбрае́нне;

разоруже́нческий раззбрае́нчы;

разоружённый раззбро́ены;

разоружи́ть сов., прям., перен. раззбро́іць;

разоружи́ться раззбро́іцца.

разоря́ть несов.

1. (разрушать) разбура́ць; (опустошать) спусташа́ць, спусто́шваць;

2. (доводить до нищеты) даво́дзіць да гале́чы;

разоря́ться

1. (лишаться достатка) гале́ць;

2. груб., прост. (браниться, ругаться) ла́яцца, сканда́ліць;

3. страд. разбура́цца; спусташа́цца, спусто́швацца; даво́дзіцца да гале́чы; см. разоря́ть.

разо́сланный разасла́ны, мног. парассыла́ны;