разоря́ть
1. (разрушать) разбура́ць; (опустошать) спусташа́ць, спусто́шваць;
2. (доводить до нищеты) даво́дзіць да гале́чы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
разоря́ть
1. (разрушать) разбура́ць; (опустошать) спусташа́ць, спусто́шваць;
2. (доводить до нищеты) даво́дзіць да гале́чы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)