Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заклокота́ть сов.

1. (забурлить) забурлі́ць, забульката́ць;

2. безл. (в груди, горле) забу́лькаць, захрыпе́ць;

3. перен. (о чувствах, страстях) закіпе́ць, забушава́ць.

заклохта́ть сов. заквахта́ць.

заклуби́ть сов. заклубі́ць;

заклуби́ться заклубі́цца.

заключа́ть несов.

1. (в тюрьму и т. п.) саджа́ць; зняво́льваць;

заключа́ть в кре́пость саджа́ць у крэ́пасць;

2. (делать выводы) рабі́ць вы́вад, выво́дзіць;

я заключа́ю э́то из ва́ших слов я раблю́ вы́вад аб гэ́тым (я выво́джу гэ́та) з ва́шых слоў;

3. (оканчивать) канча́ць;

4. (договор, мир и т. п.) заключа́ць;

5. (содержать в себе) змяшча́ць;

заключа́ть в себе́ змяшча́ць у сабе́;

заключа́ть в объя́тия абніма́ць;

заключа́ть брак браць шлюб;

заключа́ть в кавы́чки, в ско́бки браць у двуко́ссе, у ду́жкі;

заключа́ть под стра́жу браць пад ва́рту;

заключа́ться

1. (содержаться) змяшча́цца; (находиться) знахо́дзіцца;

в э́том я́щике заключа́ются все ва́жные докуме́нты у гэ́тай скры́нцы знахо́дзяцца (змяшча́юцца) усе́ ва́жныя дакуме́нты;

2. (сводиться к чему-л.) зво́дзіцца (да чаго); заключа́цца (у чым);

де́ло заключа́ется в сле́дующем спра́ва зво́дзіцца да насту́пнага (заключа́ецца ў насту́пным);

3. страд. саджа́цца; зняво́львацца; заключа́цца; см. заключа́ть 1, 4;

заключе́ние ср.

1. (в тюрьму и т. п.) зняво́ленне, -ння ср.; (неоконч. действие) зняво́льванне, -ння ср.;

2. (вывод) вы́вад, -ду м.; заключэ́нне, -ння ср.;

3. (конец) заканчэ́нне, -ння ср.;

4. (договора, мира и т. п.) заключэ́нне, -ння ср.;

в заключе́ние у заключэ́нне, на заканчэ́нне;

заключённая сущ. зняво́леная, -най ж.;

заключённый

1. (в тюрьму и т. п.) паса́джаны; зняво́лены;

2. (оконченный) зако́нчаны;

3. (о договоре, мире и т. п.) заклю́чаны;

4. прич. (содержащийся) які́ (што) знахо́дзіцца;

5. сущ. зняво́лены, -нага м.;

заключи́тельный заклю́чны.