Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

струп струп, род. стру́па м.;

струпный стру́павы;

струпови́дный струпападо́бны.

стру́сить сов. збая́цца, спужа́цца.

струхну́ть сов., разг. збая́цца, спужа́цца.

стручи́стый стручны́.

стручкова́тый струкава́ты;

стручкови́дный струкападо́бны;

стручко́вый стру́кавы, струко́вы;

стручо́к уменьш. струк, род. струка́ м., стручо́к, -чка́ м.