Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

осеменённый асемянёны;

осемени́ть сов. асемяні́ць;

осемени́ться асемяні́цца;

осеменя́ть несов. асемяня́ць;

осеменя́ться возвр., страд. асемяня́цца.

осенённый

1. ахіну́ты, аго́рнуты, акры́ты;

2. асе́нены, натхнёны; см. осени́ть;

осени́ть сов.

1. (покрыть как сенью) ахіну́ць, агарну́ць, акры́ць;

2. перен. асяні́ць, натхні́ць;

его́ осени́ла мысль яму́ тра́піла ду́мка;

осени́ться ахіну́цца, агарну́цца, акры́цца.

осе́нне-зи́мний асе́нне-зімо́вы, асе́нне-зі́мні.

осе́нний асе́нні.