Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зарубцо́ванный мед. зарубцава́ны;

зарубцо́вываться несов. зарубцо́ўвацца.

зару́бщик горн. зару́бшчык, -ка м.

зару́ганный вы́лаяны, зла́яны;

заруга́ть сов., разг. вы́лаяць, зла́яць.

зару́ка прост., см. зару́чка.

зару́ливать несов., ав. зару́льваць;

зарули́ть сов., ав. зарулі́ць, зарулява́ць.

зарумя́ненный зарумя́нены;

зарумя́нивать несов. зарумя́ньваць;