Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закипяти́ться сов. (начать горячиться) разг. загарачы́цца; закіпе́ць.

закиса́ние укіса́нне, -ння ср., закіса́нне, -ння ср.; скіса́нне, -ння ср.;

закиса́ть несов. укіса́ць, закіса́ць, кі́снуць; (прокисать) скіса́ць; (о молоке) скіса́цца.

закислённый закі́слены;

закисли́ть сов. закіслі́ць;

закисля́ть несов. закісля́ць.

заки́снуть сов. укі́снуць, закі́снуць; (прокиснуть) скі́снуць; (о молоке) скі́снуцца;

заки́сший

1. прич. які́ (што) укі́с, які́ (што) закі́с; які́ (што) скіс; см. заки́снуть;

2. прил. укі́слы, закі́слы, кі́слы; скі́слы.

за́кись ж., хим. за́кіс, -су м.

закла́д закла́д, -ду м., зало́г, -гу м.