стро́итьI несов.
1. (сооружать — здания, мосты, каналы, памятники и т. д., производить — машины, станки, приборы) будава́ць;
2. (изготовлять мелкие предметы, мастерить) вырабля́ць, стро́іць, рабі́ць;
3. (организовывать, создавать) стро́іць, ствара́ць;
4. (основывать — планы, мечты, надежды, предположения) стро́іць, грунтава́ць;
5. (чертить, конструировать, создавать в уме) стро́іць;
◊
стро́ить из себя́ (кого) стро́іць з сябе́ (каго);
стро́ить дурака́ (из кого-л.) стро́іць ду́рня (з каго-небудзь);
стро́ить гла́зки стро́іць во́чкі;
стро́ить ро́жу крыві́ць мо́рду;
стро́ить грима́сы стро́іць грыма́сы.
стро́итьII несов. (ставить в строй) стро́іць;
стро́ить ряды́ стро́іць рады́.
стро́итьсяI несов.
1. (строить себе дом, другую постройку) будава́цца;
2. (воздвигаться, сооружаться) будава́цца;
3. перен. (созидаться, создаваться) стро́іцца, ствара́цца;
4. (составляться, слагаться) склада́цца, скла́двацца, ствара́цца, стро́іцца, будава́цца;
5. (намечаться мысленно, создаваться в уме) стро́іцца, грунтава́цца;
6. (основываться, базироваться) стро́іцца, асно́ўвацца, грунтава́цца, базі́равацца;
7. (становиться в строй) стро́іцца, шыхтава́цца;
8. страд. будава́цца; вырабля́цца, стро́іцца, рабі́цца; ствара́цца; грунтава́цца; см. стро́итьI.
стро́итьсяII несов., возвр., страд. (в ряды) стро́іцца.
строй
1. (система общественного, государственного устройства) лад, род. ла́ду м.;
госуда́рственный строй дзяржа́ўны лад;
2. воен., перен. строй, род. стро́ю м.; шыхт, -та м.;
стоя́ть в строю́ стая́ць у страі́ (у шыхце́);
3. (система, структура) лад, род. ла́ду м.;
граммати́ческий строй языка́ граматы́чны лад мо́вы;
4. муз. лад, род. ла́ду м., строй, род. стро́ю м.
стройба́т (строи́тельный батальо́н) воен. будаўні́чы батальён.
стройдета́ли (строи́тельные дета́ли) будаўні́чыя дэта́лі.
стро́йка ж.
1. (действие) будава́нне, -ння ср.; будаўні́цтва, -ва ср.;
2. (строительство зданий, заводов и т. п.) будо́ўля, -лі ж.
стройконто́ра (строи́тельная конто́ра) будканто́ра, -ры ж. (будаўні́чая канто́ра).