Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расточи́тельница марнатра́ўніца, -цы ж.;

расточи́тельно нареч. марнатра́ўна;

расточи́тельность марнатра́ўнасць, -ці ж.;

расточи́тельный марнатра́ўны;

расточи́тельство марнатра́ўства, -ва ср.

расточи́тьI сов.;

1. техн. растачы́ць, мног. парасто́чваць;

расточи́ть дета́ль растачы́ць дэта́ль;

2. (размыть) уст. размы́ць, мног. паразмыва́ць.

расточи́тьII сов., книжн. (безрассудно истратить) раскі́даць, растра́ціць, змарнатра́віць, ма́рна стра́ціць;

расточи́ть насле́дство змарнатра́віць спа́дчыну.

расточи́ться сов., техн. растачы́цца.

расто́чка ж. (действие), техн. расто́чка, -кі ж., расто́чванне, -ння ср;

расто́чник техн. расто́чнік, -ка м.;