Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зака́пчивание

1. завэ́нджванне, -ння ср.;

2. заку́рванне, -ння ср.; закуро́дымліванне, -ння ср.; см. зака́пчивать;

зака́пчивать несов.

1. (приготовлять в пищу) завэ́нджваць;

2. (покрывать копотью) заку́рваць, закуро́дымліваць;

зака́пчиваться

1. завэ́нджвацца;

2. (покрываться копотью) заку́рвацца, закуро́дымлівацца;

3. страд. завэ́нджвацца; заку́рвацца, закуро́дымлівацца; см. зака́пчивать.

зака́пываниеI зака́пванне, -ння ср.; см. зака́пыватьI.

зака́пываниеII зако́пванне, -ння ср.; см. зака́пыватьII.

зака́пыватьI несов.

1. (капая, вливать) зака́пваць;

2. (забрызгивать каплями) зака́пваць; см. зака́пать 2, 3.

зака́пыватьII несов. (зарывать, засыпать, заваливать) зако́пваць.

зака́пыватьсяI несов.

1. (забрызгиваться) зака́пвацца, запы́рсквацца;

2. страд. зака́пвацца; см. зака́пыватьI.

зака́пыватьсяII несов.

1. (зарываться во что-л. сыпучее) зако́пвацца;

2. страд. зако́пвацца; см. зака́пыватьII.

зака́ркать сов. зака́ркаць, пача́ць ка́ркаць.