Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закали́ть сов., прям., перен. загартава́ць, мног. пазагарто́ўваць;

закали́ться загартава́цца, мног. пазагарто́ўвацца;

зака́лка ж.

1. (действие) гартава́нне, -ння ср., загарто́ўка, -кі ж.;

2. (состояние, свойство) гарт, род. га́рту м., загарто́ўка, -кі ж.;

зака́лочный техн. загарто́вачны, гартава́льны.

зака́лывание

1. зако́лванне, -ння ср.;

2. прыко́лванне, -ння ср., прышпі́льванне, -ння ср.; см. зака́лывать;

зака́лывать несов.

1. зако́лваць, кало́ць;

2. (прикреплять) прыко́лваць, прышпі́льваць;

зака́лываться

1. зако́лвацца;

2. (прикрепляться) прыко́лвацца, прышпі́львацца; см. заколо́ться;

3. страд. зако́лвацца; прыко́лвацца, прышпі́львацца; см. зака́лывать.

зака́льщик мет. загарто́ўшчык, -ка м.;

закаля́ть несов., прям., перен. гартава́ць, загарто́ўваць;

закаля́ться возвр., страд. гартава́цца, загарто́ўвацца.