Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заска́кивать несов., в разн. знач. заска́кваць.

засканда́лить сов., разг. засканда́ліць.

засквози́ть сов.

1. (стать сквозным) стаць (пача́ць) свіце́цца, засвіце́цца;

ли́стья опа́ли, и ро́ща засквози́ла лі́сце апа́ла, і гай стаў (пача́ў) свіце́цца;

2. (проглянуть) прагляну́ць, паказа́цца;

сквозь густы́е ве́тви засквози́ло голубо́е не́бо праз густо́е галлё прагляну́ла (паказа́лася) блакі́тнае не́ба;

3. (о сквозняке) безл. пача́ць прадзіма́ць, пача́ць цягну́ць, пача́ць прайма́ць; см. сквози́тьI.

заскирдо́ванный с.-х. засціртава́ны; скла́дзены ў тарпы́;

заскирдова́ть сов. засціртава́ць, скла́сці ў тарпы́;

заскирдо́вывать несов. сціртава́ць; склада́ць у тарпы́.

заско́к в разн. знач. заско́к, -ку м.

заскользи́ть сов. заслі́згаць, заслі́згацца, зако́ўзацца; см. скользи́ть.

заскору́злость

1. закару́зласць, -ці ж.; закарэ́ласць, -ці ж.;

2. перен. закару́зласць, -ці ж.;

заскору́злый

1. закару́злы, закарэ́лы;

2. перен. закару́злы;