Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зака́зчица зака́зчыца, -цы ж.

зака́зывать несов.

1. зака́зваць;

2. (запрещать) уст. забараня́ць;

3. (приказывать) уст. нака́зваць;

зака́зываться страд.

1. зака́звацца;

2. забараня́цца;

3. нака́звацца; см. зака́зывать.

зака́иваться несов., разг. зака́йвацца; (зарекаться) зарака́цца.

зака́л м.

1. прям., перен. (действие) гартава́нне, -ння ср.;

2. прям., перен. (состояние, свойство) гарт, род. га́рту м.;

3. (в хлебе) зака́лец, -льцу м.;

челове́к ста́рого зака́ла чалаве́к старо́га га́рту (стары́х по́глядаў);

зака́лённость загартава́насць, -ці ж.;

зака́лённый прям., перен. загартава́ны;

зака́лённый в боя́х загартава́ны ў бая́х.

зака́ливание загарто́ўванне, -ння ср.;

зака́ливать несов., прям., перен. загарто́ўваць;

зака́ливаться возвр., страд. загарто́ўвацца;