Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

раздёргивать несов., разг.

1. расскуба́ць; (разрывать) разрыва́ць;

2. (занавеску) расшмо́ргваць;

раздёргиваться

1. расшмо́ргвацца; см. раздёрнуться;

2. страд. расскуба́цца; разрыва́цца; расшмо́ргвацца; см. раздёргивать.

раздёрнутый расшмаргну́ты;

раздёрнуть сов. (занавеску) разг. расшмаргну́ць;

раздёрнуться расшмаргну́цца.

раздира́ние раздзіра́нне, -ння ср., разрыва́нне, -ння ср.;

раздира́ть несов., прям., перен. раздзіра́ць, разрыва́ць;

раздира́ться возвр., страд. раздзіра́цца, разрыва́цца;

раздира́ющий

1. прич. які́ (што) раздзіра́е, які́ (што) разрыва́е;

2. прил. страшэ́нны, жахлі́вы;

раздира́ющий ду́шу крик страшэ́нны (жахлі́вы) крык.

раздобре́ть сов., разг. (пополнеть) распаўне́ць, растаўсце́ць, разбы́цца, разда́цца.