зазу́бренныйII (механически заученный) разг. зазу́браны.
зазу́бриватьI несов. (делать зазубрины) вышчэ́рбліваць, вышчарбля́ць, вызу́бліваць.
зазу́бриватьII несов. (механически заучивать) разг. зазу́брываць.
зазу́бриватьсяI несов., возвр., страд. (о ноже) вышчэ́рблівацца, вышчарбля́цца, вызу́блівацца.
зазу́бриватьсяII несов.
1. (тупеть от зубрёжки) разг. зазу́брывацца;
2. страд. зазу́брывацца; см. зазу́бриватьII.
зазу́брина шчарбі́на, -ны ж., зазу́біна, -ны ж.
зазубри́тьI сов. (нож) вы́шчарбіць, мног. павышчэ́рбліваць, павышчарбля́ць, вы́зубіць, мног. павызу́бліваць.
зазубри́тьII сов. (урок) разг. зазубры́ць.
зазубри́тьсяI сов. (о ноже) вы́шчарбіцца, мног. павышчэ́рблівацца, павышчарбля́цца, вы́зубіцца, мног. павызу́блівацца.
зазубри́тьсяII сов. (отупеть от зубрёжки) разг. зазубры́цца.