Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сверло́вщица свідрава́льшчыца, -цы ж.;

сверля́щий

1. прич. які́ (што) свідру́е, які́ (што) кру́ціць, які́ (што) пракру́чвае;

2. прил., перен. (о боли) прані́злівы, во́стры; (о звуке) прарэ́злівы.

сверну́вшийся прил. (о жидкости) згу́слы; (о молоке) абры́зглы, скі́слы; (при кипячении) адкіпе́лы.

сверну́ть сов.

1. (скатать) скруці́ць, мног. паскру́чваць;

2. (завернуть с краёв) згарну́ць, мног. пазго́ртваць;

3. перен. (сузить, ограничить деятельность) згарну́ць, мног. пазго́ртваць; (сократить) скараці́ць;

4. воен. (перестроить в глубину) перастро́іць, перашыхтава́ць;

сверну́ть фронт в коло́нну перастро́іць (перашыхтава́ць) фронт у кало́ну;

5. (повернуть в сторону, придать другое направление) звярну́ць, завярну́ць, збо́чыць;

сверну́ть с доро́ги в лес звярну́ць (завярну́ць, збо́чыць) з даро́гі ў лес;

6. перен. (переменить тему разговора) звярну́ць;

7. (свихнуть) разг. звярну́ць, звіхну́ць;

8. (сбить на сторону) звярну́ць, мног. пазваро́чваць, збіць, мног. пазбіва́ць;

9. (одолеть — о болезни) прост. скруці́ць;

10. (вертя, испортить) разг. скруці́ць, мног. паскру́чваць;

сверну́ть ключ скруці́ць ключ;

сверну́ть го́лову (ше́ю) скруці́ць галаву́ы́ю); см. свёртывать;

сверну́ться

1. (скататься трубкой) скруці́цца, мног. паскру́чвацца;

2. (завернуться с краёв) згарну́цца, мног. пазго́ртвацца;

3. (улечься, согнувшись) ску́рчыцца, мног. паску́рчвацца, скруці́цца, мног. паскру́чвацца;

4. (о жидкостях) згу́снуць; (ссесться) ссе́сціся; (о молоке) абры́згнуць, скі́снуць, скі́снуцца; (при кипячении) адкіпе́ць; (створожиться) адтапі́цца;

5. воен. (перестроиться в колонну) перастро́іцца (у кало́ну);

6. перен. (сузиться, ограничиться в деятельности) згарну́цца; (сократиться) скараці́цца;

7. (сдвинуться в сторону от удара) звярну́цца, збі́цца;

8. (испортиться от верчения) разг. скруці́цца, мног. паскру́чвацца; см. свёртываться;

9. (опрокинуться) разг. абярну́цца, перакулі́цца.

сверста́ть сов., тип. звярста́ць.

све́рстник раве́снік, -ка м.; (одногодок) аднаго́дак, -дка м.;

све́рстница раве́сніца, -цы ж.; (одногодка) аднаго́дка, -кі ж.

сверте́ть сов., прост., в разн. знач. скруці́ць, мног. паскру́чваць;

сверте́ть папиро́ску скруці́ць папяро́ску;

сверте́ть винт скруці́ць вінт (шру́бу);

сверте́ться прост. скруці́цца, мног. паскру́чвацца.